Skomentuj 
Podziel się!
Udostępnij
Twittnij
Wyślij
Drukuj
Sytuacja za naszą wschodnią granicą urealniła i zaktualizowała potrzebę modernizacji polskiej armii. Może się bowiem okazać, że sprzęt który chce pozyskać resort obrony narodowej będzie potrzebny szybciej niż pierwotnie zakładano - mówi Krzysztof Wiater, partner DLA Piper Wiater.
- Polski przemysł obronny staje przed ogromną szansą rozwoju. Planowana i realizowana modernizacja techniczna Polskich Sił Zbrojnych będzie bowiem skuteczna tylko przy aktywnym udziale polskiego sektora obronnego. Wszędzie tam, gdzie polski przemysł nie będzie w stanie zaoferować Polskim Siłom Zbrojnym gotowego produktu, może to oznaczać przede wszystkim udział w utrzymaniu zdolności bojowych uzbrojenia i sprzętu wojskowego nabywanego za granicą.
Z szansami na rozwój idą jednak w parze ogromne wyzwania, w szczególności w zakresie możliwości przyswajania i adaptowania technologii oferowanych przez zagranicznych dostawców. Skuteczna implementacja nowych technologii może wymagać zmian technologicznych i organizacyjnych w ramach polskiego przemysłu obronnego, a nade wszystko ustalenia z zagranicznymi dostawcami możliwych pól współpracy.
Część tych procesów możemy już obserwować, jak choćby finalizowaną konsolidację państwowego przemysłu obronnego w ramach Polskiej Grupy Zbrojeniowej, tworzenie narodowych ośrodków kompetencji czy zawieranie przez polskie podmioty (także prywatne) licznych porozumień o współpracy z zagranicznymi koncernami zbrojeniowymi. Ustalenie zakresu przyszłej kooperacji, połączone z poznaniem oczekiwań i zdolności produkcyjnych polskich partnerów, może oznaczać początek owocnej współpracy w przyszłości.
Według raportu Deloitte przychody przemysłu zbrojeniowego na świecie wciąż spadają. Polska, planująca wydatki staje się więc tym bardziej łakomym kąskiem. Jak zapewnić polskiemu przemysłowi zbrojeniowemu udział w tej modernizacji, wobec mocnej presji zachodnich producentów?
- Rzeczywiście polska polityka w zakresie wydatków obronnych, choć zgodna z wytycznymi NATO, odbiega nieco od praktyki naszych europejskich sojuszników - w Europie Zachodniej dominuje bowiem systematyczne zmniejszanie wydatków na zbrojenia.
Co oczywiste, tak duże wydatki budżetowe zwiększają zainteresowanie Polską największych koncernów zbrojeniowych oferujących najlepszy i najbardziej zaawansowany technologicznie sprzęt wojskowy na świecie. Takim też podmiotom przypadnie najprawdopodobniej udział przy modernizacji technicznej Polskich Sił Zbrojnych, przynajmniej w przypadku największych programów modernizacyjnych. Niezależnie od tego, nie może ulegać wątpliwości konieczność zaangażowania w te procesy także polskiego przemysłu obronnego.
Dotyczy to w szczególności utrzymania zdolności bojowej sprzętu dostarczanego przez zagranicznych dostawców. Instrumentem, który może być w tym zakresie wykorzystany, jest offset stosowany zgodnie z nowo przyjętą ustawą offsetową. Jak już jednak wspominałem, udział polskiego sektora obronnego jako beneficjenta zobowiązań offsetowych, choć możliwy, wymaga określonych zdolności i przygotowań po stronie polskich podmiotów. Tylko wówczas bowiem podmioty te będą mogły zapewnić właściwy poziom usług oferowanych użytkownikowi końcowemu, czyli Polskim Siłom Zbrojnym.
W jaki sposób konflikt na Ukrainie może wpłynąć na plany polskiej armii?
- Sytuacja za naszą wschodnią granicą urealniła i zaktualizowała potrzebę modernizacji polskiej armii. Z drugiej strony, potrzeby te znane są już od pewnego czasu i były konsekwentnie ujmowane w kolejnych planach modernizacyjnych przygotowywanych i realizowanych przez resort obrony narodowej. Oczywiście, skala wydarzeń na Ukrainie i brak perspektyw na uzdrowienie sytuacji w najbliższej przyszłości może wymagać określonych korekt przyjętych założeń modernizacyjnych, przede wszystkim w zakresie harmonogramów poszczególnych zakupów. Może się bowiem okazać, że sprzęt który chce pozyskać resort obrony narodowej będzie potrzebny szybciej niż pierwotnie zakładano.
Ponadto, widać także coraz odważniejsze próby budowania przez Polskę narodowego potencjału odstraszania.
Jak ocenia Pan offset, jego dotychczasowe skutki i możliwości po zmianie regulacji w tym obszarze?
- Offset może stanowić kluczowy element w procesie modernizacji Polskich Sił Zbrojnych oraz budowy krajowego potencjału obronnego. Zgodnie z poprzednio obowiązującą ustawą offsetową, offset mógł mieć charakter pośredni, tj. niezwiązany bezpośrednio z przedmiotem dostawy i lokowany w sektorach cywilnych. Wraz z wejściem w życie nowej ustawy offsetowej podejście do offsetu uległo istotnej zmianie. Obecnie offset musi mieć charakter stricte wojskowy, polegający na ustanowieniu w Polsce potencjału przemysłowego w zakresie produkcji oraz, przede wszystkim, serwisu nabywanego uzbrojenia i sprzętu wojskowego.
Powyższą zmianę rozumienia offsetu, zgodną z jego ujęciem w innych krajach, należy ocenić pozytywnie. Realizacja zobowiązań offsetowych przez zagranicznych dostawców będzie miała tym samym bezpośredni wpływ nie tylko na wzrost poziomu bezpieczeństwa dostaw uzbrojenia i sprzętu wojskowego nabywanego przez Polskie Siły Zbrojne, ale przyczyni się także do rozwoju zaplecza przemysłowego polskiej armii. Realizacja założonych celów będzie jednak zależna od rozważnego korzystania przez stronę rządową z mechanizmu offsetowego, jako dopuszczalnego wyjątku od zasad wolnej konkurencji.
Więcej na ten temat będzie można się dowiedzieć na sesjach: "Przemysł obronny w Polsce" i "Innowacje w produkcji dla wojska - ich rola w gospodarce" podczas VII Europejskiego Kongresu Gospodarczego w Katowicach. Sesje zaplanowano na 22 kwietnia 2015 r. Szczegóły wydarzenia
KOMENTARZE (0)
Do artykułu: Ekspert: sytuacja na Ukrainie może przyspieszyć zakupy uzbrojenia