Skomentuj (2) 
Podziel się!
Udostępnij
Twittnij
Wyślij
Drukuj
Hutnictwo stali szuka odpowiedzi na wyzwania polityki ochrony klimatu, zrównoważonej produkcji czy gospodarki obiegu zamkniętego. Są już pierwsze efekty, ale presja czasu rośnie, a dróg na skróty brak.
- Stal jest surowcem, który poddaje się recyklingowi, odkąd zbiera się złom, czyli… od zawsze. Ten proces jest znacznie mniej energochłonny niż produkcja pierwotna z rudy żelaza, a więc mniej szkodliwy dla środowiska.
- W roku 2016 produkcja stali na świecie wynosiła 1,6 mld ton, z czego 400 mln ton stanowiła stal wytopiona ze złomu w piecach elektrycznych, a 1,2 mld ton pochodziło z wielkich pieców.
- Energetyczny wymiar obu procesów ma coraz większe znaczenie. Pierwotna produkcja stali wymaga 18-22 GJ energii na każdą tonę, podczas gdy wtórna, ze złomu, tylko 5-7 GJ.
- O hutnictwie będziemy dyskutować od 13 do 15 maja w Katowicach podczas Europejskiego Kongresu Gospodarczego pod patronatem WNP.PL, na który serdecznie zapraszamy.
Według prognoz w 2050 r. na świecie będzie się już produkować 2,8 mld ton stali! Ilość tej ze złomu wzrośnie do 1,4 mld ton. W ten sposób powstanie już połowa światowej stali, a nie jak w roku 2016 jedna czwarta.
1,4 mld ton stali, dla której wciąż surowcem pozostanie ruda, to z punktu widzenia ochrony klimatu potężny problem - przy obecnych technologiach w tym procesie musi powstawać dwutlenek węgla i narzędzia podnoszenia efektywności energetycznej nie mają tu zastosowania.
Wielki piec nie służy bowiem do podgrzewania. Wysoka temperatura jest w nim potrzebna, by zaszła reakcja chemiczna, w której węgiel zawarty w koksie redukuje tlenek żelaza z rudy żelaza. Produkty reakcji to żelazo i dwutlenek węgla. Skoro więc mamy do czynienia z reakcją chemiczną, to ilości powstającego dwutlenku węgla nie da się obniżyć.
Etanol z pieca
Hutnictwo stara się jednak zmniejszyć wpływ procesu na środowisko. Poszukiwania idą w dwóch kierunkach. Pierwszym jest wyłapanie i przetworzenie dwutlenku węgla, a drugim zmiana technologii redukcji.ArcelorMittal od 10 lat pracuje nad stworzeniem sposobu przetwarzania dwutlenku węgla w biologiczny etanol na przemysłową skalę. Obecnie w zakładzie ArcelorMittal w Ghent trwa budowa instalacji, która ma wydajność 90 tys. Nm3 gazów wielkopiecowych na godzinę, wytwarzając rocznie 64 tys. ton etanolu. Produkcja ma ruszyć w roku 2020.
Tyle że nad tą technologią ArcelorMittal pracuje już od 10 lat. Instalacja w Ghent jest już trzecią - poprzednie miały za zadanie w mniejszej skali sprawdzić działanie procesu. To wciąż jeszcze instalacja traktowana jako narzędzie demonstracyjne - będzie w stanie przetworzyć tylko 15 proc. wytwarzanych w Ghent gazów. Mimo to oszczędności, jakie wynikają z pracy tej instalacji, będą równe przejściu 100 tys. aut na napęd elektryczny czy uniknięciu 600 transatlantyckich lotów odrzutowców.
Niebagatelną korzyścią, jaką daje ten sposób produkcji bioetanolu, jest to, że nie wykorzystuje on roślin, mogących służyć jako pożywienie, a nawet gruntów do ich hodowli.
Etanol może być wykorzystywany jako paliwo lub do dalszej przeróbki chemicznej, np. przy produkcji tworzyw sztucznych.
KOMENTARZE (2)
Do artykułu: Hutnictwo walczy o obniżenie emisji CO2. Ale to potrwa