Skomentuj 
Podziel się!
Udostępnij
Twittnij
Wyślij
Drukuj
We wrześniu ceny miedzi, jeden z wyznaczników stanu globalnej koniunktury, zanotowały poziom najwyższy od trzech lat. Czy światowa gospodarka jest w tak dobrej kondycji? Będą kolejne rekordy? Od czego to zależy?
Na razie raczej nie ma maszyny, przy konstruowaniu której miedź nie byłaby wykorzystywana. Na miedzi stoi elektronika użytkowa i elektrotechnika, jest niezbędnym składnikiem wielu stopów. Zresztą producenci "rdzawego" metalu często podkreślają, gdzie i ile metalu się zużywa.
Okablowanie samochodu osobowego to 6-8 kilogramów metalu, a autobusu czy ciężarówki już ponad 20 kilogramów. Wartości rosną, gdy mówimy o samochodach napędzanych energią elektryczną. A to tylko przykład z jednej z branż. Nie ma się co dziwić, że światowe zapotrzebowanie na miedź stale rośnie.
Najważniejszym rynkiem miedzi są Chiny. Fabryka Świata zużywa około połowy światowej produkcji miedzi. To, co dzieje się na tamtejszym rynku czerwonego metalu, wpływa na cały glob.
Poprzednie lata były okresem znacznego spadku tempa wzrostu zapotrzebowania na miedź. W Chinach rosło ono stale, tyle że wolno. Miało to określone konsekwencje. Pierwszą była nadpodaż surowca, z której wynikła przecena. Cena tony metalu na London Metal Exchange spadła poniżej 5 tys. dolarów.
Z czasem jednak sytuacja się ustabilizowała. Na koniec trzeciego kwartału bieżącego roku trzeba było płacić za tonę miedzi około 6,5 tys. dolarów, a metal zakończył III kwartał z najlepszym wynikiem w tym roku. Co więcej, miedź na LME zakończyła już piąty z kolei kwartał ze zwyżką notowań. To najdłuższe takie pasmo wzrostowe od 2010 roku! Od czerwca cena miedzi zyskała około 10 proc., choć należy pamiętać, że sam wrzesień nie był zbyt dobry dla metalu - miedź straciła w tym okresie około 4 proc. wartości.
Co będzie dalej, zależy od Chińczyków i dalszego postępu technologii. Jeśli tempo wzrostu gospodarczego Państwa Środka utrzyma się na obecnym poziomie, wówczas zapotrzebowanie na miedź będzie stabilne, ale ceny metalu mogą przekroczyć nawet 7 tys. dolarów za tonę.
Należy bowiem pamiętać, że bardzo dużo zależy od tego, co się dzieje z zapasami miedzi w Kraju Środka, a te w ostatnim czasie powoli się kurczyły. Jednak każde zachwianie się chińskiej koniunktury (oznacza to także mniejsze od oczekiwań tempo wzrostu PKB) może spowodować, że cena miedzi spadnie.
Przyrosty cen miedzi to świetna wieść dla KGHM. Wzrost ceny metalu ma bowiem kapitalne znaczenie dla polskiej firmy. Metal droższy o 1000 dolarów na tonie to w przypadku przychodów spółki o ponad 600 mln dolarów wyższe przychody w skali roku! A przecież różnica w porównaniu z dołkiem sprzed dwóch lat jest jeszcze większa.
Należy bowiem pamiętać, że nasza spółka ze względu na specyfikę - to jedyna tak duża firma miedziowa, wydobywająca głównie surowiec metodą głębinową - jest dość podatna na rynkowe zawirowania na rynku metalu. Pamiętając o ryzyku kursowym i zastrzeżeniach dotyczących zawirowań koniunktury, można szefom KGHM pogratulować.
KOMENTARZE (0)
Do artykułu: Metal, który wstał z kolan